Åpnet en bok full av gamle minner og skriblerier og fant verdens beste sitat (rettere sagt avsnitt):
Nå ser eg atter som ein draum i draumen
den sverm mitt dimme auga skoda før.
Men vil det lykkast meg å stogge straumen
og famne dykk? Mitt ville hjarta spør!
Med velde stig de fram av skoddeflaumen,
de siv omkring og gjer meg nesten ør.
Eit pust av ungdom følgjer denne dansen,
det rører meg, eg skjelv i trylleglansen.
(Goethe; Faust. Gjendiktet av Åse-Marie Nesse (2001))
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar